Deckbouwers ontdekken

Deckbuildinggames hebben het afgelopen half decennium een exponentiële groei doorgemaakt in populariteit en het lijkt erop dat het genre niet van plan is om zijn ambities te temperen. Van eenvoudige uitstapjes door Flip City tot games die deckbuilding combineren met andere genres zoals racen of dobbelstenen plaatsen, zoals The Quest for El Dorado of The Taverns of Tiefenthal, deckbuilding is een mechanic die we nog lang zullen zien.de nabije toekomst.

De oorsprong van het genre ligt in een ver verleden, in 2008 om precies te zijn en in het spel waarmee het allemaal begon, Dominion. Sindsdien zijn er verschillende uitbreidingen voor het spel uitgebracht en in 2016 werd het spel herdrukt. Dominion gaf ons het eerste voorbeeld van het deckbuildinggenre en wel in zijn puurste vorm: kaarten spelen, kaarten kopen en punten kopen die je deck kunnen verstoppen.

Dominion is voor de meeste mensen, waaronder ikzelf, hun eerste ervaring met deckbuilding. Ik weet nog hoe enthousiast ik was en hoe fascinerend het idee leek dat ik vrij was om mijn eigen deck samen te stellen. Zou ik me specialiseren in één of twee kaarten of zou ik een 'Jack of all trades'-aanpak spelen? De opties leken eindeloos en ik werd niet teleurgesteld. Ik vond het spel geweldig en heb het met veel plezier gespeeld. Ik was echt in de verleiding omDus ik ging op zoek naar mijn eigen deckbuilder, een spel dat mijn vrienden nog niet hadden gespeeld en waar ik de expert in kon zijn. Toen ontdekte ik Valley of the Kings.

Een Egyptisch alternatief

Voor degenen die nog nooit van Valley of the Kings hebben gehoord: het basisspel werd oorspronkelijk uitgebracht in 2014 en werd opgevolgd door twee uitbreidingen Afterlife (2015) en Last Rites (2016). Mijn eerste ervaring met het spel kwam echter met de Premium Edition (2019), deze versie bevat het basisspel, beide uitbreidingen en een aantal leuke extra's (waarover later meer). Deze editie biedt echt deIk vond het aantrekkelijk om de premium editie te kopen in tegenstelling tot de exponentiële kosten van het basisspel van Dominion en de vele uitbreidingen.

Beide spellen lijken erg op elkaar omdat het deckbuilders zijn in hun meest simplistische vorm. Spelers trekken om beurten kaarten en gebruiken die kaarten voor de actie die erop staat afgedrukt of voor hun geldwaarde om betere kaarten te kopen uit een centrale pool die beschikbaar is voor alle spelers. Spelers bouwen hun decks in de loop van het spel op en proberen betere kaarten te trekken terwijl ze hun slechte kaarten eruit filteren.Dit artikel is echter bedoeld om de belangrijkste verschillen tussen de spellen te benadrukken en vooral om wat licht te schijnen op een briljant en ondergewaardeerd alternatief voor het gateway-spel van deckbuilders.

Loop als een Egyptenaar

Het meest opvallende verschil tussen de twee spellen is hun respectievelijke thema's. Waar Dominion zich richt op middeleeuws Europa, neemt Vallei der Koningen ons mee naar het oude Egypte. Dit thema wordt duidelijk gemaakt door de prachtige tarotkaarten die bij de premium editie worden geleverd. Je kunt echt zien dat ontwerper Tom Cleaver trots was op het maken van deze kaarten, want ze zijn prachtig vormgegeven en hebben een mooie uitstraling.Deze zorgvuldige kleine details benadrukken de passie waarmee het spel is ontworpen.

De onderdelen van beide spellen zijn van goede kwaliteit, maar ik geef de voorkeur aan de tarotkaarten van Valley of the Kings boven de standaardkaarten van Dominion. De regelboeken van Dominion zijn iets langer, maar worden geleverd in één compleet deel, terwijl Valley of the Kings twee aparte boeken heeft. Eén is voor de spelregels en het andere is voor het samenstellen van kaartensets die je voor het spel kunt gebruiken. Dit kan een beetjeDe doosillustratie van Dominion en de uitbreidingen is dynamischer en kleurrijker dan die van welke versie van Valley of the Kings dan ook, maar ik werd eigenlijk aangetrokken door de effen zwarte doos van de premium editie. Ik denk dat het echt afhangt van wat je op je plank wilt hebben.

Afbrokkelende piramides en griezelige graftombes

De twee spellen hebben ook belangrijke verschillen in hun gameplay, dit is geen geval van identieke spellen met verschillende thema's. Valley of the Kings slaagt er indirect in zijn thema op een meer opvallende manier aan de gameplay te koppelen dan Dominion. De sleutel tot dit succes is het afbrokkelende piramidesysteem. De piramide is de naam die gegeven is aan de pool van kaarten die spelers kunnen kopen. In tegenstelling tot Dominion'sDe piramide wordt neergelegd met drie kaarten onderaan, twee in het midden en één bovenaan. Deze opzet is verre van alleen cosmetisch, want spelers kunnen om te beginnen alleen kaarten kopen van de onderkant van de piramide. Als er een kaart wordt gekocht, vallen de kaarten van de bovenste niveaus van de piramide naar beneden om de lege plekken eronder op te vullen. De bovenkant wordt dan weer aangevuld met waardevollere kaarten.

Dit betekent dat een strakke planning en opportunisme nodig zijn om de kaarten te krijgen die je wilt. In een spel met zes spelers van Valley of the Kings is het bijna zinloos om zelfs maar naar de piramide te kijken aan het einde van je beurt, omdat hij er heel anders uitziet tegen de tijd dat hij weer bij je terug is. Dit vereist dat spelers hun strategieën voortdurend veranderen en aanpassen, in tegenstelling tot Dominion is het veel moeilijker omzich 'specialiseren' in een vaste methode om dingen te doen.

Om Dominion of Vallei der Koningen te winnen, moeten de spelers aan het einde van het spel meer punten hebben dan hun tegenstanders. In het geval van Dominion eindigt het spel wanneer één provinciestapel leeg is of wanneer drie of vier kaartenstapels leeg zijn. Tijdens het spel kopen de spelers niet alleen kaarten die hen meer geld, meer acties, meer kaarten enz. geven, maar ze kopen ook kaarten die hen meer geld, meer acties, meer kaarten enz. geven.Het kopen van provinciekaarten die punten opleveren voor het einde van het spel. Er is hier echter een strikte evenwichtsoefening, aangezien de provinciekaarten volledig nutteloos zijn tot het einde van het spel. Spelers moeten dus jongleren om punten te verdienen voor het einde van het spel door hun stapel vol te stoppen met nutteloze kaarten.

Vallei der Koningen draait dit systeem om. Het spel eindigt wanneer de piramide en de voorraad (het kaartspel dat wordt gebruikt om de piramide te vullen) op zijn. Dan controleren de spelers hoeveel punten ze in hun graven hebben (een secundaire aflegstapel). De kaarten in de handen of kaartenstapels van de spelers zijn waardeloos. Spelers kunnen hun graven vullen door één keer per beurt een entomb-actie uit te voeren. Met deze actie kan een speler een kaart op de bank zettenEr zijn drie soorten kaarten in Valley of the Kings: startkaarten, setkaarten en unieke kaarten. De startkaarten en unieke kaarten in je tombe hebben een puntenwaarde en zijn aan het eind van het spel zoveel waard.

De setkaarten kunnen echter een obscene hoeveelheid punten opleveren als je ze zorgvuldig verzamelt. De setkaarten die in het spel worden gebruikt en wat een set is, zijn volledig flexibel, afhankelijk van hoe je Valley of the Kings wilt spelen. Het basisspel verdeelt sets in kleuren en verdeelt ze vervolgens onder in objecten. De twee rode sets in het spel zijn bijvoorbeeld mummificatiegereedschap en sarcofagen. Voor je eersteAan het einde van het spel levert elke set kaarten met een bijpassende kleur in je tombe je dat aantal punten in het kwadraat op. Drie rode kaarten leveren je dus negen punten op. Dubbele kaarten tellen echter niet mee.

De aanvullende spelershandleiding vertelt je hoe je verschillende sets kunt samenstellen voor verschillende soorten spellen. Er zijn heel zachte sets en er zijn meer vijandige sets met meer spelersinteractie. Tenzij iemand een heel lastige combinatie van kaarten aan elkaar rijgt, zijn de 'pak dat'-kaarten in Valley of the Kings vrij mild en moeten de spelers meestal kaarten weggooien.Er zijn ook verschillende manieren om de sets zelf te structureren. Mijn favoriet zijn de super sets. Bij deze variant verwijderen de spelers alle dubbele kaarten en combineren ze alle kaarten van één kleur tot één grote set. Zo zouden sarcofagen en mummificatiegereedschap één grote rode set vormen en veel meer punten kunnen opleveren voor de spelers.

Het mechanisme van entombing is een uitdaging om onder de knie te krijgen. Entombeer te vroeg te veel kaarten en je hebt niets om betere kaarten mee te kopen. Begin te laat met entombing en je verliest zeker het spel. Je kunt kaarten uit de piramide kopen waarmee je extra kaarten kunt entomberen als je aan de beurt bent. Deze zijn echter onaantrekkelijk in het begin van het spel als de focus ligt op het krijgen van kaarten die zorgen voorHet risico is echter dat ze verdwijnen wanneer ze het hardst nodig zijn in het eindspel.

Ik vond dit mechanisme veel gestroomlijnder dan de provincie-kaarten van Dominion, want entombing-kaarten dwingen de speler om moeilijke beslissingen te nemen: "entombeer ik die waardeloze starterkaart voor één punt? Of entombeer ik mijn Goddess Nut, waarmee ik gratis de duurste kaart uit de piramide kan pakken, maar 12 punten kan sparen met mijn andere set kaarten?".

Valley of the Kings en Dominion verschillen ook in hun tempo naar het einde van het spel toe. Ik heb gemerkt dat spellen met Dominion heel abrupt kunnen eindigen. Plotseling is er een provinciestapel weg of na een paar enorme beurten zijn de voorraden op. Dit is prima en introduceert een leuk vleugje push your luck in latere beurten. Valley of the Kings heeft echter een veel voorspelbaarder eindspel als deDe piramide op tafel moet weg zijn voordat het spel kan eindigen. Zo kunnen spelers op het laatste moment nog een paar begrafenissen doen voordat de laatste kaart wordt gekocht.

De morgen- en avondsterren

Een andere leuke toevoeging aan de premium editie van Valley of the Kings is de asymmetrische spelvariant van de farao-kaarten. Met deze kaarten kunnen spelers een farao naar keuze kiezen die hen voor de rest van het spel vertegenwoordigt. Deze farao's geven spelers unieke acties of passieve buffs waar alleen zij van kunnen profiteren. Als je farao bijvoorbeeld Djoser is, dan zijn de kaartenkost je een goud minder voor de rest van het spel of Cleopatra laat je startkaarten van je aflegstapel entomberen naast je standaard entomb-actie.

Deze kaarten zijn een leuke toevoeging en ik ben altijd al een fan geweest van asymmetrische gameplay, maar deze kaarten moeten worden beperkt tot spellen met vier of meer spelers. Mijn vrienden en ik hebben spellen met twee of drie spelers gespeeld met de faraokaarten en helaas wordt het spel dan te onevenwichtig. Het willekeurig verdelen van de faraokaarten maakt het alleen maar erger in deze situatie. Het is de moeite waard om op te merken datIn een spel met vijf of zes spelers houden de faraokaarten de zaken interessant en kunnen ze het spelverloop voor ervaren spelers pittiger maken.

Er zijn ook solovarianten voor Valley of the Kings. Er is een solitaire versie van het spel die heel aardig werkt en ook een solospel tegen een dummy-speler. Ik heb veel van dit spel solo gespeeld en vind beide solovarianten leuk. Het spel tegen de dummy-speler is echter belachelijk moeilijk en ik heb nog geen winnende strategie gevonden. Dit is echter de verdienste van het spel, waardoor ik steeds terugkom.

Laatste gedachten

Ik ben een grote fan van Dominion, maar Valley of the Kings zal altijd mijn nummer één deckbuilder blijven en het spel dat ik zal gebruiken om vrienden kennis te laten maken met het genre. De enorme rijkdom aan aanpassingen die je tot je beschikking hebt, maakt elk spel uniek. Het is zelfs mogelijk om de lengte van het spel drastisch te veranderen, afhankelijk van hoeveel duplicaten en sets je toevoegt. Het voelt echt alsof er geen 'verkeerde' manier is om het spel te spelen.Het heeft een aantal nadelen, sommige faraokaarten zijn te machtig en de suggestie van het basisspel met duplicaten in het spel kan een beetje aanslepen. Ik heb echter nog nooit een slecht spel van Valley of the Kings gehad. Het is leuk, strategisch en redelijk gemakkelijk voor nieuwe spelers om op te pikken en voor ervaren spelers om het te leren.

Ik heb dit artikel niet geschreven om Dominion te bekritiseren, maar om een geweldig spel dat naar mijn mening ondergewaardeerd wordt in de schijnwerpers te zetten. Elke gamer die ik heb ontmoet kent Dominion en slechts een paar van hen kennen Valley of the Kings. Dit spel heeft me veel plezier gebracht, of het nu tijdens een spel met zes spelers op een feestje is waarbij ik Osiris bedank dat ik eraan heb gedacht mijn kaarten in een hoesje te doen of wanneer ik er niet in slaag de dummy-speler solo te verslaan.In de titel van dit artikel verwijs ik naar Valley of the Kings als een alternatief voor Dominion, maar voor mij zal Dominion altijd het alternatief zijn voor Valley of the Kings.

Zatu Games ondersteunt NHS Test en Trace

Zatu Games ondersteunt de NHS COVID-19 App.

De gratis app is een essentieel onderdeel van de NHS Test and Trace service in Engeland en de NHS Wales Test, Trace, Protect service.

Bescherm je dierbaren en download de app vandaag nog.

Edin Boro

Door Edin Boro