• Mechanisch overzicht
• Unieke personages
• Evenwicht
• Kwaliteit van onderdelen
• Herhaalbaarheid en indrukken
• De nadelen
• Conclusie

Shadows of Brimstone is een beest, meer een avonturensysteem dan een spel in een doos op dit moment. Een kolos die snel elke tafel van redelijke grootte opslokt. Nodigt je uit om je groep helden te vergezellen op een angstaanjagend avontuur door tijd en ruimte om het land te redden van de kwaadaardige corrumperende invloed van Dark Stone en de gemuteerde monsters die het heeft gecreëerd.

Forbidden Fortress is de startset voor de feodale Japanse setting en is volledig op zichzelf staand maar ook volledig compatibel met de bredere Shadows of Brimstone-reeks.

Mechanisch overzicht

Forbidden Fortress is een dungeon crawler in hart en nieren. Je kiest een van de vier speelbare klassen (Samurai, Monk, Ninja en Sorcerer) en speelt vervolgens verschillende scenario's waarin je goud en ervaring krijgt om je personages te verbeteren.

Je vecht tegen vijanden, doet mee aan op vaardigheidstests gebaseerde evenementen en scharrelt voorwerpen bij elkaar terwijl je een procedureel kasteel verkent. Onderweg kun je portalen naar 'andere werelden' vinden waarmee je naar een rijk binnenin een gigantisch beest kunt worden getransporteerd. Je gaat verder op verkenningstocht, zij het nu door maaggangen en vechtend tegen halfverteerde zombies binnenin een spelonkachtige maag.

Elke beurt probeer je de duisternis tegen te houden, die fungeert als een speltimer. Vervolgens beweeg je, scharrel je en verken je de tegels totdat je een gevecht tegenkomt dat je moet overwinnen voordat je verder kunt.

Unieke personages

Elk personage voelt uniek aan om te spelen en dit is een grote verbetering ten opzichte van de vorige Wild West-versie, waar de keuze van de speler erg beperkt aanvoelde als je daadwerkelijk in de kerker/het kasteel was. De samoerai heeft een stapel tactische kaarten waaraan hij zijn verzamelde woede kan uitgeven, waardoor hij krachtige bewegingen kan maken die wel wat denkwerk vereisen bij het positioneren.

De monnik kan zowel genezen als krachtige vechtkunsten ontketenen. De ninja begint met stealth-mechanica en fungeert als een glazen kanon, terwijl de tovenaar toegang heeft tot vier unieke decks van spreuken die een schat aan strategische opties bieden (op voorwaarde dat ze de kosten in corruptie kunnen betalen).

Na elke dungeon-run keren de helden terug naar de stad waar ze kunnen levelen en meer uitrusting kunnen kopen. Dit varieert van verbandmunten en voorraden tot krachtiger wapentuig of zelfs het vergokken van hun pasverworven rijkdom in de plaatselijke sakehal.

De personageklassen worden ook gekozen met unieke opties als je in de stad bent. Dit alles, zowel de dungeon- als de post-dungeonfase, is bezaaid met grafieken en tabellen die zorgen voor willekeurige gebeurtenissen.

Evenwicht

Er is ook een balans ingebouwd in het spel waarbij vijanden 'elite'-vaardigheden krijgen afhankelijk van het partijniveau. Als je te veel krachtige voorwerpen bij de hand hebt, kunnen de helden te veel corruptie krijgen, wat vervolgens mutaties veroorzaakt.

Dit kan hun karakter verlammen of in zeldzamere gevallen versterken, bijvoorbeeld door een grijpstaart te laten groeien die dan als een extra hand fungeert. Dit betekent dat je ineens een samoerai kunt hebben met drie zwaarden tegelijk!

Tests en gevechten worden allemaal gedaan met een handvol dobbelstenen die worden vergeleken met waarden op grote gedrukte kaarten waarop verdediging, to-hit en bepantsering staan aangegeven, evenals speciale regels die voorrang hebben op specifieke gevallen.

Het bord zelf strekt zich uit over de meeste tafels omdat er nieuwe tegels worden toegevoegd als de helden de rand van de bestaande tegels bereiken. Een dieptemeter voegt ook een niveau van druk toe omdat het fungeert als een timer op elk spel die aftikt naarmate de groep verder en dieper het kasteel in gaat.

Kwaliteit van onderdelen

De basisset bevat honderden kaarten, vijandelijke kaarten, stadskaarten, heldenkaarten, voorwerpen, spreuken, artefacten, ontdekkingskaarten en nog veel meer.

Het is een spel dat veel logistiek vereist om op een werkende manier op tafel te krijgen en zoals eerder gezegd vaak overloopt. Het kasteel zelf heeft mooie dubbelzijdige puzzelstukken die in elkaar passen en een stevig bord vormen, het artwork is van hoge kwaliteit en de kaarten zijn bijna allemaal voorzien van illustraties die allemaal bijdragen aan de sfeer van het spel.

Een klein puntje van kritiek is de tegenstrijdige tekenstijl tussen de karaktersheets en het artwork van de vijanden, maar eerlijk gezegd is dit een klein punt van zorg. Samen met al het karton krijg je ook een flink aantal dobbelstenen en van alles een cd met thematische muziek.

Je ontvangt ook verschillende sprues met monsters en helden die wel in elkaar gezet moeten worden. Persoonlijk had ik geen problemen met de ongemonteerde minis, maar wees gewaarschuwd dat ze een beetje lastig in elkaar te zetten kunnen zijn. Dit alles bij elkaar is een indrukwekkende hoeveelheid content, die gezien de hoge prijs gerechtvaardigd lijkt.

Herhaalbaarheid en indrukken

Shadows of Brimstone is op zichzelf een erg groot spel dat ondanks alle onderdelen niet overdreven ingewikkeld is. Het heeft een enorme hoeveelheid diepgang zonder complexiteit, maar dit is een tweesnijdend zwaard. Het spel is straf op niveau één en een makkie op niveau 8.

De game heeft veel content en herspeelbaarheid te bieden, elke held voelt uniek aan en kan op talloze manieren worden opgebouwd, zodat twee spelers niet dezelfde ervaring hebben met dezelfde klasse.

Een samurai kan worden gebouwd als een heavy hitter of als een defensieve tank en er zijn zoveel keuzes te maken dat je bijna nooit twee keer hetzelfde avontuur kunt doen.

Het heeft ook het voordeel dat het modulair is. Er zijn veel uitbreidingen van Shadows of Brimstone en ze zijn allemaal compatibel met elkaar. Als je eenmaal een basisset hebt, kun je daarop voortbouwen op elke manier die je maar wilt. Vecht je liever tegen de ondoden, dan kun je vijandensets kopen die alleen ondoden toevoegen en een nieuwe uitbreiding voor de andere wereld die daarop is afgestemd.

Of je kunt een variant kopen en genieten van de absolute chaos wanneer je ninja het opneemt tegen een zombie-bandietenbende op het wrak van een verlaten ruimteschip dat door de ruimte raast. Het is een spel dat geniet van zijn eigen vermogen om memorabele situaties te creëren waar je nog jaren met je spelgroep over praat en dat je hongerig achterlaat om de volgende sessie te spelen op een manier die meer lijkt op een RPG-sessie. Maar het doet welheeft zeker zijn nadelen.

De nadelen

Er zijn veel nadelen aan Forbidden Fortress. Het spel is zo slopend dat je je eerste spel bijna gegarandeerd verliest zonder dat je er iets aan kunt doen. De vijanden zijn taai en een ongelukkige dobbelsteenworp kan je personage vrij gemakkelijk neerhalen.

De willekeurigheid kan je personage ook meteen de das omdoen als je slecht gooit op een reisgebeurtenis of tijdens het rusten in de stad. Vijandelijke combinaties kunnen elke vijandelijke mini in het spel naar je gooien tijdens je eerste beurt. Het kan uitzonderlijk wreed of overdreven gemakkelijk zijn.

Het is mogelijk om hele missies te spelen waarbij je maar één vijand tegenkomt, wat erg teleurstellend is gezien de opbouw- en afbraaktijd.

Het enorme aantal onderdelen kan ook een logistieke nachtmerrie veroorzaken als je op zoek gaat naar een specifieke referentiekaart die uitlegt hoe een sleutelwoord werkt. De regels zijn verdeeld over het regelboek, heldenbladen, vijandelijke bladen, referentiekaarten, gebeurtenisbladen en meer.

Het is geen gebruiksvriendelijk spel, ondanks hoe eenvoudig het spel eigenlijk is. Deze problemen kunnen worden overwonnen met ervaring en als je eenmaal aan de slag gaat, is het vrij eenvoudig om alles bij te houden, maar het is zeker een spel waar je een blocnote bij nodig hebt om te helpen en ook om gebruik te maken van door fans gemaakte inhoud om bepaalde aspecten te stroomlijnen, zoals de heldenvellen.

Conclusie

Forbidden Fortress is een prima startpunt voor Shadows of Brimstone en thematisch is het erg indrukwekkend met bijna alles dat het feodale Japanse thema uitstraalt. Het biedt ook een RPG dungeon crawler die absoluut voor memorabele spelsessies zal zorgen.

Dankzij de modulariteit kun je het spel gemakkelijk uitbreiden als je meer wilt en er zijn veel mogelijkheden door de keuzes die spelers maken voor hun personages. Het is ook een verbetering ten opzichte van de vorige basissets in die zin dat de helden het gevoel hebben dat ze veel meer opties hebben qua bouw en wat ze kunnen doen in gevechten.

Dit is echter waarschijnlijk niet het juiste spel als je meer complexe mechanica wilt. De eigenlijke gevechten en de meeste acties komen meer neer op het gooien van een handvol dobbelstenen dan iets anders en er is een behoorlijke portie geluk betrokken bij alle willekeurigheid.

Maar als je bereid bent om de doos te organiseren om de ervaring te stroomlijnen en af en toe een regel aan te passen om het spel in balans te brengen en de boekhouding te verminderen, kan het een zeer lonende ervaring zijn die waarschijnlijk het dichtst in de buurt komt van een rollenspel zonder dm.