Edin Boro
Heb je ooit een detective willen worden? Kijk je naar programma's als CSI, Criminal Minds en True Detective en denk je: "Ja, dat zou ik ook kunnen doen"? Kijk dan niet verder dan Unsolved Case Files. Trek je trenchcoat en fedora aan, trek je gumshoes aan en probeer een paar cold cases op te lossen.
Unsolved Case Files bestaat uit een hele stapel bewijsrapporten, foto's, getuigenverklaringen en gesprekken met verdachten die betrekking hebben op een fictieve moord/diefstalzaak die onopgelost is gebleven. Deze bestanden worden gepresenteerd in een map van behoorlijke kwaliteit die is opgeborgen in een verzegelde bewijstas. Wat de presentatie betreft, is het niveau van zorg en moeite dat erin is gestoken indrukwekkend. Je hebt het gevoel dat je de bestanden vaneen cold case uit het echte leven.
Een overzicht
De schrijfstijl is voor het grootste deel voldoende meeslepend. De bewijsverslagen en meer formele dossiers voelen methodisch en technisch aan, zoals je zou verwachten, zonder te leunen op jargon dat het voor een leek onmogelijk zou maken om het te volgen. Het doet net genoeg om de rol die de spelers aannemen te respecteren zonder onnodig stompzinnig te zijn.
De informele dialogen in de verklaringen en interviews zijn meer een vreemde eend in de bijt. Ze zijn altijd geschreven alsof ze gesproken zijn, met personages die van de hak op de tak gaan en ellipsen gebruiken om aan te geven wanneer ze hun gedachtengang kwijtraken. Dit werkt goed in de interviewdocumenten, maar kan schokkend zijn in de getuigenverklaringen. Het is moeilijk voor te stellen dat de vriend van iemand die onlangs vermoord is, schrijft over wie hij of zij is.later in een getuigenverklaring aan de politie het grote spel zal winnen.
De meeste zijn perfect in orde, terwijl andere zo duidelijk gefotoshopt zijn dat je ze onmogelijk serieus kunt nemen. Geen van deze dingen is echter spelbrekend, wat getuigt van de zorg die over het algemeen aan het spel is besteed.
De zaak oplossen
Spelers moeten drie doelen voltooien, die na elkaar worden gegeven. Meestal gaat het om het vinden van een discrepantie in de verklaringen van verdachten of om het vinden van iets dat de oorspronkelijke rechercheurs over het hoofd hebben gezien; in de zaak Harmony Ashcroft is het eerste doel bijvoorbeeld om de onschuld te bewijzen van de verdachte die voor het misdrijf is gearresteerd. In de zaak Max Cahill moet je uitzoeken hoe demoordenaar bij het slachtoffer kwam.
De eerste twee bevatten het volgende doel, samen met extra bewijsstukken die nuttig zijn om de zaak verder te helpen, terwijl de inhoud van de derde het verhaal van het spel afrondt, vaak door middel van een schriftelijke bekentenis.
Als je het derde objectief oplost, krijg je meestal ook een heerlijk grappige video te zien van een nieuwsbericht over de zaak waarin het hele verhaal wordt uit de doeken gedaan.
Een doelstelling voltooien
Dit houdt in dat je naar een bepaalde website moet gaan en een paar vragen moet beantwoorden, dus internettoegang is vereist om het spel te kunnen spelen. Het vinden van het benodigde bewijs is altijd een bevredigende ervaring, maar de complexiteit van de oplossing kan sterk variëren; sommige zijn zo onduidelijk dat we zelfs na het gebruiken van de drie beschikbare hints nog steeds moeite hadden om uit te vogelen wat er eigenlijk aan de hand was.
Andere keren is de oplossing zo overduidelijk dat je je afvraagt hoe de oorspronkelijke detectives zich 's ochtends hebben kunnen aankleden.
Elke zaak doet veel moeite om de waarheid te verdoezelen en je op een dwaalspoor te brengen. Alle verdachten hebben meestal dwingende redenen om de misdaad te plegen die je onderzoekt. Zelfs als hun neiging om dit zo duidelijk mogelijk te maken in een politieverhoor een beetje onwaarschijnlijk lijkt. Je kunt veel tijd besteden aan het lezen van getuigenverklaringen, interviews met verdachten, etc. En leer depersonages zonder dat het voelt als verspilde tijd.
Veel ervan is misschien irrelevante pluisjes of rode haken, maar het is duidelijk dat er veel zorg aan is besteed om ervoor te zorgen dat elk personage een duidelijke persoonlijkheid heeft en gemakkelijk op de een of andere manier bij het verhaal betrokken kan worden.
Kritiek
Er is echter een punt van kritiek; vaak vereisen de opdrachten slechts zeer specifieke aanwijzingen om ze op te lossen, dus als meer dan twee mensen het spel spelen, kan het zijn dat spelers lange tijd niet al het relevante bewijs zien.
Het kan ook heel duidelijk zijn welke bewijsstukken niet relevant zijn voor een bepaald doel, en als je je dat realiseert maar vastzit aan alleen bewijs waarvan je weet dat het het spel niet vooruit helpt, kan dat frustrerend zijn. Als het onderliggende verhaal van de zaak je niet boeit, kun je niets echt bijdragen.
Met andere woorden, er is weinig uitval voor spelers die zich met het hele verhaal willen bezighouden, maar er is een kans dat spelers die alleen de puzzel willen oplossen zich snel gaan vervelen. Ik vond twee spelers optimaal in mijn groep; met elke extra speler neemt de kans hierop toe.
De uitspraak
Er valt veel plezier te beleven aan Unsolved Case Files. Het is meeslepend en meeslepend, en zo duidelijk goed gemaakt. Net als bij veel andere games als deze, krijg je eruit wat je erin stopt; schort het ongeloof op, beschouw deze personages als echte mensen en sta jezelf toe om de rol van een detective aan te nemen. Zo haal je het meeste uit dit juweeltje.
De onderdompeling is echter de sleutel tot de ervaring, dus als het idee om het grootste deel van je tijd te besteden aan het absorberen van nutteloze informatie of het aandachtig staren naar foto's waar niets op staat je vervult met angst, dan is dit misschien niets voor jou.
Er is ook een gezinsvriendelijke zaak over een gestolen konijn, dus als je kinderen hebt, is dat misschien de moeite waard om te bekijken.