Lost Cities van Reiner Knizia is een zeer gerenommeerd kaartspel voor twee spelers. Lost Cities werd in 1999 uitgebracht en wordt door BoardGameGeek genoemd als Knizia's meest verspreide spel tot nu toe. Is Lost Cities, nu het meer dan 20 jaar oud is, nog steeds in staat om het op te nemen tegen de nieuwkomers?

Ontdek Verloren Steden

In Lost Cities gaan twee spelers de strijd met elkaar aan om verschillende terreinen te verkennen. De spelers proberen ontdekkingskaarten te voltooien en daarbij punten te vergaren.

Het spel is binnen een paar minuten op te zetten. De doos bevat een centraal aflegbord en een pak van 60 prachtig geïllustreerde kaarten. Om het spel te beginnen krijgt elke speler 8 kaarten op de hand, de rest van de kaarten wordt op een centrale trekstapel gelegd... en dat is het, je kunt beginnen!

Lost Cities speelt zich af als een spelletje expeditiekip. Het is een spel waarbij je geen waardeloze kaarten wilt weggeven omdat je weet hoeveel ze waard zijn voor je tegenstander. Je zit daar maar, je deck vol met deze kaarten. Terwijl je wacht, komt je tegenstander steeds dichter bij het opgeven van het trekken van kaarten, nog steeds op jacht naar precies die kaart die jij vasthoudt. Uiteindelijk spelen ze de volgende kaart in de reeks,Ze voorkomen dat je de laagst scorende kaart kunt gebruiken, zodat je die kunt weggooien. Dat is het leuke van Lost Cities.

Hoe te spelen

Het aanleren van het spel is net zo eenvoudig als het opzetten van het spel. Elke kleur staat voor een andere expeditie, de getallen in de hoek geven het aantal punten aan dat je krijgt als je die kaart speelt. Spelers moeten 20 punten betalen om een expeditie te beginnen, dus denk goed na voordat je erin springt. Sommige kaarten hebben geen getallen, maar handdrukpictogrammen. Dit zijn inzetkaarten die fungeren alsvermenigvuldigers.

Tijdens het spel hebben de spelers twee keuzes - een kaart spelen of een kaart weggooien.

Een kaart spelen

De kaarten moeten in oplopende volgorde worden uitgespeeld, maar je hoeft niet elke kaart op volgorde uit te spelen om punten te scoren. De volgorde kan, als je dat wilt, beginnen met maximaal 3 inzetkaarten van die kleur, maar wees voorzichtig want een inzet vermenigvuldigt ook de minpunten. Expeditiekaarten zijn genummerd van 2-10 met slechts één van elk nummer per kleur in de stapel.

Om beter te begrijpen waarom je een kaart zou willen weggooien, moet je kijken hoe punten worden berekend.

Het spel scoren

Het scoren van het spel gebeurt in stappen:

  1. Tel de ontdekkingspunten van 1 expeditie bij elkaar op
  2. Haal de expeditiekosten van 20 punten eraf
  3. Tel je score tot nu toe
  4. Vermenigvuldig je score met het aantal inzetkaarten + 1
  5. 20 Bonuspunten worden toegekend voor expedities met 8 of meer kaarten
  6. Herhaal de bovenstaande stappen voor elke expeditie en tel alle expedities bij elkaar op.

Als je 3 inzetkaarten en 5 punten aan kaarten zou neerleggen, zou de score voor die expeditie -60 zijn. Dit komt omdat je 20 punten hebt betaald om de expeditie te beginnen, waardoor je -15 punten overhoudt die vervolgens worden vermenigvuldigd met het aantal inzetkaarten + 1.

Als je dit ontmoedigend vindt, kun je snel online zoeken naar 'Lost Cities score calculator'. Je hebt pen en papier nodig om de score tussen de rondes bij te houden, want er zitten geen scorebladen in het spel.

Voordat je aan het spel begint, moet je beslissen hoeveel rondes je gaat spelen. De winnaar is degene die aan het eind van die rondes de meeste punten heeft verzameld. De handleiding beveelt 3 rondes aan. Hoewel dat meestal een goed aantal is, wil je misschien eerst een oefenronde houden met nieuwe spelers.

Gooi een kaart weg

Of je nu je hand wilt zuiveren van ongewenste kleuren of misschien heb je kaarten in je hand die je hebt getrokken maar niet meer kunt spelen. In deze gevallen is het weggooien van je kaarten een goede manier om je hand te optimaliseren zonder duurdere expedities uit te voeren.

Trek een kaart

Als je een kaart hebt gespeeld of weggegooid, is het tijd om te trekken. Dit kan van de aflegstapel of van de bovenste aflegstapel.

Er zit een element in het spel dat ik de eerste keer dat ik Lost Cities speelde helemaal over het hoofd zag: door een kaart te trekken van de aflegstapel kom je een stap dichter bij het einde van het spel.

Tijdens dat eerste spel betrapte mijn vrouw me met mijn broek naar beneden toen het spel abrupt eindigde, waardoor ik met mijn topscorende kaarten in mijn hand achterbleef. Ik had me te laat gerealiseerd dat er nog maar 1 beurt zou zijn. Maar alles is niet verloren, je kunt jezelf tijdens het spel wat meer tijd geven door een eerder afgelegde kaart te trekken en hopen dat je tegenstander hetzelfde doet.

Het spel eindigt als de laatste kaart wordt getrokken.

De componenten

Mijn editie van het spel is meer dan 20 jaar oud, maar het spel is in die 20 jaar maar weinig veranderd. Het thema is perfect, ik vind het prachtig dat het aflegbord is ontworpen om eruit te zien als het bureau van een ontdekkingsreiziger en het heeft ook een mooie linnen afwerking. De illustraties op de kaarten geven het gevoel van avontuur en de prachtige potloodillustraties vervullen de korte kleurcodering van elke kleur.

Hoewel ik geniet van andere handmanagementspellen zoals 6 nimmt! en ze erg leuk vind om te spelen, heeft Lost Cities het extra voordeel dat het iets is waarmee je wilt pronken. Het is iets dat je uit de doos wilt halen om er alleen maar naar te kijken.

Zoals de meeste kaartspellen is de doos vrij klein, waardoor hij ideaal is voor als je zelf op avontuur gaat. Een nadeel is dat het aflegbord drievoudig gevouwen is en niet altijd helemaal plat ligt.

Laatste gedachten

Ik geniet echt van Lost Cities, maar het is niet een van de favorieten van mijn vrouw. Ik heb het gevoel dat haar melancholie grotendeels te wijten is aan het potentieel voor grote puntschommelingen, vooral als je niet vooruit plant. Het koord waarop je begint te lopen bij het opzetten van expedities kan wild worden beïnvloed door je tegenstander, maar ook door het geluk van het kaartspel. De hoeveelheid tijd die nodig is om de balans op te maken aan het eindDat gezegd hebbende, het zal de volgende keer dat we weggaan in onze tas zitten en ze geniet ervan.

Het is dus niet helemaal wat ik ervan verwacht had, nadat ik het gekocht had als een spel om ons door de pandemische lockdown heen te helpen, maar dat maakt het niet minder een goed spel. Nu de lockdown langzaam aan het verslappen is, zal Lost Cities zijn weg vinden naar mijn ouderlijk huis, waar ik weet dat mijn vader het geweldig zal vinden. Hij zal zich ongetwijfeld zelfvoldaan voelen terwijl hij de 9 en 10 vasthoudt die ik wanhopig probeer te tekenen, terwijl ik stiekem...hem ervan te weerhouden hetzelfde te doen.

Moet je Lost Cities dus meer dan 20 jaar na de release kopen?

Als je van mooi artwork houdt, koop dan dit spel. Vind je het leuk om het tegen anderen op te nemen, koop dan dit spel. Hou je van het thema avontuur, koop dan dit spel. Vind je het leuk om anderen te laten zien hoe goed je kunt rekenen, koop dan zeker dit spel. Als je dit spel al leuk vindt en in je bezit hebt, ga dan verder op ontdekkingstocht met The Quest for El Dorado van Reiner Knizia.

Lost Cities is dan wel oud, maar ik moet nog zien dat een ander spel het overtreft.

Edin Boro

Door Edin Boro