Edin Boro
Deze gids legt de unieke concepten en procedures uit die worden gebruikt in de Onversaagd serie en in Onversaagd: Stalingrad in het bijzonder in plaats van de individuele bewegings- en gevechtsacties die eenvoudig genoeg zijn en voldoende worden uitgelegd in de regels.
De dekken vrijmaken
Undaunted: Stalingrad gebruikt een stapel kaarten om alle soldaten in je peloton voor te stellen. Deze soldaten hebben allemaal een eigen portret en naam. Tijdens de campagne worden hun vaardigheden verbeterd door ervaring, maar als ze sneuvelen gaan ze voorgoed verloren en worden ze vervangen door een nieuwe rekruut met minder vaardigheden.
Deze soldaten worden per klasse gegroepeerd in een gevechtseenheid die acties uitvoert op de tegels van het speelveld. Zo worden de 5 Riflemen vertegenwoordigd door de Rifleman gevechtsteller. Er zijn 3 soldaten in de Machinegeweer Eenheid en de Verkenners. Wanneer ondersteunende eenheden arriveren, zoals Sluipschutters en Genieofficieren, zullen deze ook 3 leden hebben. Deze eenheden worden gegroepeerd in twee identieke eenheden: A en B. Deze zijnhetzelfde voor zowel de Duitsers als de Sovjets. (Dit lijkt meer te zijn voor de spelbalans dan voor historische nauwkeurigheid).
De 3 commandanten aan elke kant: 2 Squad Leaders en de algemene Platoon Sergeant, zijn niet fysiek vertegenwoordigd op het slagveld en zijn immuun voor effecten, zowel goede als slechte, behalve via de tekst in de RPG-geïnspireerde scenario briefings.
Je volledige stapel is je voorraad. Deze wordt open per eenheid neergelegd zodat beide partijen kunnen zien wat erin zit. Er zitten 10 Mist of War-kaarten bij die verloren acties voorstellen. Hieruit bouw je je Startdeck. Dit bestaat uit de 3 officieren en een Rifleman en Scout van beide teams plus 2 Mist of War-kaarten. Je kunt ook extra ondersteunende eenheden toegewezen krijgen in de scenario-opstelling. Dit deck zal het volgende bevattende eerste troepen in actie.
Uit deze stapel trek je elke beurt 4 kaarten die acties geven voor de bijbehorende gevechtstellers. Bijna allemaal hebben ze de mogelijkheid om te bewegen of te vuren op de vijand en ze hebben ook extra acties die specifiek zijn voor hun klasse. Commando-acties kun je aanvullen met meer kaarten uit je voorraad. Dit vergroot de kans dat je acties krijgt voor de eenheden die je wilt. Het is ookde manier waarop eenheden die aanvankelijk niet op het bord stonden, worden geïntroduceerd.
Het is belangrijk om te weten dat alleen kaarten in deze stapel als slachtoffer kunnen worden genomen. Een succesvolle aanval op het bord betekent dat een overeenkomstige kaart van dat type wordt verwijderd: van de hand, het speelgebied, de aflegstapel of de stapel, maar niet van de voorraad. Als er geen overeenkomstige kaart is, wordt de teller op het bord gerouteerd. Een gerouteerde eenheid kan alleen weer in actie worden gebracht door een kaart van dat type te Bolsteren.Daarom is het van vitaal belang om van elke soort minstens één kaart in de voorraad te hebben. Als een eenheid in gevaar is, kun je deze Hunker down laten doen. Hierdoor komt de kaart terug in de voorraad. De eenheid kan dan geen slachtoffers maken, maar wel gerouteerd worden. Ook zal de eenheid geen acties ondernemen.
De meeste scenario's vereisen het controleren van doelen. Dit kan alleen worden gedaan door Riflemen. Je kunt elk scenario winnen (tenzij specifiek anders vermeld) door een Full Rout toe te brengen op elk moment dat alle Riflemen van je tegenstander zijn verjaagd. Ook als al je Riflemen slachtoffers worden, kun je geen doelen meer controleren en als je dit moet doen om de overwinning te behalen, kun je je net zo goed terugtrekken.
Straat voor straat, blok voor blok
Undaunted: Stalingrad wordt gespeeld in een aantal scenario's, 15 in de volledige campagne, gespeeld over een deel van de 72 tegels tellende afbeelding van een gebied ten zuiden van centraal Stalingrad rond het 9de januari Plein. De campagne kan vele kanten opgaan voordat deze uitmondt in een van de 14 eindes.
Elke commandant leest de scenariobriefing uit zijn eigen Scenarioboek en wordt dan naar een bepaald scenario geleid. De briefing en scenarionummers zullen voor iedereen hetzelfde zijn, maar ze zullen verschillende teksten hebben, mogelijk verschillende doelen en strijdkrachten. Het Kaartenboek illustreert de tegels die in dit scenario gebruikt moeten worden en de startplaatsen voor de oorspronkelijke strijdkrachten plus eventuele controleposten enobjectieve punten.
Het scenario wordt vervolgens gespeeld in een aantal spelersbeurten. Elke beurt trekken beide spelers 4 kaarten van hun Startdeck. Ze onthullen er gelijktijdig één om het Initiatief te bepalen. De speler met het Initiatief speelt vervolgens zijn 3 overgebleven acties, gevolgd door de tweede speler. De ronden gaan door totdat één van de spelers zijn overwinningsvoorwaarden heeft behaald.
Na afloop van het scenario noteren beide commandanten in hun Scenarioboek wie er gewonnen heeft. Dit leidt tot een Spelstatus die ze ook noteren, de nieuwe Briefing en het volgende Scenario. Al deze nummers moeten voor elke speler hetzelfde zijn.
De gevolgen van de vorige gevechten komen dan tot uiting in de Kaartendecks. Afhankelijk van het aantal slachtoffers dat net is gevallen, gaat een bepaald aantal actieve deelnemers verloren. Deze worden vervangen door naamloze Rekruten. Hun namen worden niet genoteerd om het onpersoonlijke karakter van eindeloze ruwe rekruten die in de frontlinie worden geduwd te weerspiegelen.
Als alternatief worden twee van de strijders aan elke kant opgewaardeerd om ze nieuwe vaardigheden te geven die ze door hun gevechtservaring hebben opgedaan.
Het spel gaat door, het ene scenario na het andere, terwijl de strijd ebt en vloeit, vaak over dezelfde belangrijke gebieden, totdat één partij als winnaar uit de laatste confrontatie komt.