• De goddelijke liefde
• Jong en bruut
• Honden van Liefde
• Aarde, Wind, & Vuur (Demonen)
• Een (Savvas ijs)storm opwekken

Sinds de release in 2017 is Gloomhaven uitgegroeid tot een A-list beroemdheid onder bordgamers. Het spel stond onbetwist op de begeerde nummer 1 positie van BoardGameGeek en het leek alsof er niets was dat kon voortbouwen op zo'n ongelooflijk basisspel. Maar Cepholafair Games heeft de eerste uitbreiding van Gloomhaven uitgebracht, Forgotten Circles. Deze uitbreiding zit niet alleen boordevol met een berg nieuweHet bevat zelfs een nieuwe personageklasse: de Aesther Diviner. Laten we eens kijken hoe Forgotten Circles zich verhoudt tot het origineel. In deze recensie worden geen verhaalelementen of geheimen verklapt, maar dat beperkt wel wat ik kan bespreken.

De goddelijke liefde

Die-hard fans van Gloomhaven vragen zich misschien af of er nog een personageklasse nodig is bovenop de stapel die al in het basisspel zit. De Aesther Diviner is iets wat je nog niet eerder hebt gezien. Ze heeft een aantal coole krachten. Maar haar kaarten lijken op een andere manier te werken dan die van andere personages die ik heb gespeeld. Je zult merken dat je je speelstijl behoorlijk moet aanpassen om de Diviner te kunnen spelen.

Dit geldt vooral als je net als ik een voorkeur hebt voor de brute kracht karakter klassen zoals de Brute of Cragheart. Door deze noodzaak om de stijl te veranderen, kan het maken van de eerste paar scenario's vrij onhandig. Houd goed vast en je krijgt de slag te pakken. Ik was bang dat het zou een beetje repetitief, maar dat was niet het geval.

Jong en bruut

Forgotten Circles voegt een aantal nieuwe mechanieken toe aan het spel met een nieuwe statusconditie en gebeurteniskaarten. Samen met het hele boek vol spannende nieuwe scenario's. Zoals we gewend zijn van Gloomhaven, zijn deze goed geïntegreerd in het spel. Passend bij het achtergrondverhaal van de Diviner, zoals je ontdekt tijdens het spelen. De Rift-events zijn net als Road- en City-events. Het is echter geen verrassing dat deze worden gebruiktDit zijn geen grote toevoegingen, maar ze onderscheiden het spel van het basisspel. Hoewel de scenario's nieuw zijn, zijn het deze details die je eraan herinneren dat je een uitbreiding speelt.

Honden van Liefde

Helaas zijn het de scenario's waar Forgotten Circles een beetje struikelt. Allereerst moet ik de lay-out van het scenarioboek noemen. Ik weet zeker dat sommigen van jullie het probleem met Gloomhaven hadden dat je bij het opzetten van een scenario alle kamers en vijanden kunt zien, en dus altijd weet wat er gaat komen. Dit betekent dat je er ofwel voor moet kiezen om de verrassing te verpesten en zelf te kijken, of dat één speler optreedt als eenEen soort Dungeon Master: vijanden onder controle houden en hun gezondheid in de gaten houden. Forgotten Circles lost dit probleem op, maar er hangt een prijskaartje aan.

Het scenarioboek onthult alleen de eerste kamer. Het geeft instructies naar welke pagina's je moet springen om een nieuwe kamer te onthullen. Dit houdt het mysterie levend en betekent dat je nooit helemaal weet wat je kunt verwachten. Echter, met de hoeveelheid springen die je moet doen, haalt het je echt uit de fantasie van het scenario. Je zult moeten rommelen met het opzetten van een nieuwe kamer. Het scenarioboekHet kan voelen alsof je een diploma nodig hebt om de lay-out van de andere kamers te begrijpen. De formulering van sommige scenario's is ook ongelooflijk verwarrend en heeft geleid tot menige split end tijdens het spelen.

Aarde, Wind, & Vuur (Demonen)

Bovenop deze rompslomp komt de kwestie van de scenario's zelf. Hoewel ik van een uitdaging houd, kunnen de scenario's in Forgotten Circles hard In het begin schreef ik het toe aan de gewenning aan het nieuwe personage, maar naarmate het verhaal vorderde, werd het er niet makkelijker op. Waar de scenario's van Gloomhaven uitdagend maar met wat denkwerk uitvoerbaar waren, zijn die van Forgotten Circles zowel moeilijk als lang, en moeten ze vaak opnieuw worden gedaan.

Mijn spellen met de uitbreiding duren aanzienlijk langer dan de meeste scenario's uit het basisspel, en ze vergen eerlijk gezegd te veel van me om echt leuk te zijn. Dit sluit vrijwel elke gedachte uit om een scenario na het werk te spelen, omdat ze te uitputtend zijn om te spelen. Er is ook een duidelijk risico dat je eeuwenlang speelt en het scenario helemaal aan het eind toch nog niet haalt. Dit kan voelen alsof jeEen hele avond verspild, waardoor je moe en gefrustreerd achterblijft. Je kunt de moeilijkheidsgraad van het scenario verlagen naar 'easy'. Maar als doorgewinterde Gloomhaven-speler voel ik me eerlijk gezegd te ontmoedigd bij de gedachte.

De enige manier waarop ik de scenario's accuraat kan beschrijven is door ze te vergelijken met die ene leraar die denkt dat goed lesgeven is dat je de les zo moeilijk maakt dat niemand slaagt. Dat is het niet, het leidt tot frustratie en mensen verliezen hun motivatie. En dat is precies wat hier gebeurt. Niemand wil een makkelijkere optie nemen, vooral niet na het spelen van Gloomhaven op die moeilijkheidsgraad voor hoe lang dan ook, en dus is hetverliest de vreugde die Gloomhaven wel heeft.

Een (Savvas ijs)storm opwekken

Samengevat voegt Forgotten Circles geweldige nieuwe content toe aan een spel dat al geweldig is. De nieuwe personageklasse zorgt voor een breuk met wat we gewend zijn, maar is nog steeds van het hoge niveau dat we van Cepholafair Games gewend zijn. Helaas is het voor mij, vanwege het verwarrende scenarioboek, een beetje een swing and a miss. Als je echter een verzamelfan bent, kun je net zo lang doorspelen als je wilt.kan het alleen al waard zijn om de Diviner als speelbaar personage te hebben.

Bovendien kan ze, zodra ze is vrijgespeeld, worden meegenomen naar de gewone Gloomhaven. Waar Jaws of the Lion een spel is voor Gloomhaven-nieuwelingen, is Forgotten Circles een uitbreiding voor degenen die de meest uitdagende ervaring mogelijk willen.