Edin Boro
Toen ik de voorkant van de Underwater Cities-doos voor het eerst zag, deed hij me meteen denken aan BioShock. Omdat het een van mijn absolute favoriete videogames is, was ik geïntrigeerd!
Als ik het speel, doet het me denken aan verschillende simulatiespellen voor het bouwen van steden en elementen van bordspellen zoals Through the Ages. Het is een fantastische mix van alle genres waar ik van hou en spellen die ik graag speel.
Underwater Cities is een worker-placement-achtig spel met grondstoffenbeheer, het bouwen van steden en netwerken en een beetje motorenbouw. Er is ook een solovariant, wat voor mij een pluspunt is. Ik vind het leuk dat je je acties kunt plannen en ze aan elkaar kunt koppelen om grotere en betere voordelen te creëren.
Dit spel is echt thematisch, wat voor mij ook belangrijk is. Als je bijvoorbeeld een actieslot op het bord kiest, moet je ook een kaart uit je hand spelen. Als je een kaart speelt die overeenkomt met de kleur van het actieslot op het bord, mag je de kaart ook gebruiken. Zo niet, dan wordt de kaart afgelegd.
De regels zeggen dat dit komt omdat je iemand hebt gestuurd om een klus te klaren die niet hun vakgebied is. Dus ze hebben het gedaan (je krijgt de voordelen van het actieslot op het bord). Maar ze gaan niet verder dan dat, zoals een expert op dat gebied zou doen. Dus je krijgt geen extra voordelen (dat zouden de kaarten zijn die je hebt gespeeld).
De manier waarop het netwerk van je stad functioneert past ook bij het thema. Je kunt boerderijen, laboratoria of ontziltingsinstallaties bouwen op ruimtes zonder stad. Helaas kun je er tijdens de productie niets aan verdienen omdat er nog geen stad is waar de arbeiders kunnen wonen.
Concentreer je je op een bepaald type gebouw voor enorme productievoordelen? Of balanceer je elke stad voor bonuspunten aan het einde van het spel?
Instructies voor onderwatersteden
Ik vind de instructies voor Underwater Cities erg goed. Ze beginnen sterk met een korte introductie van het verhaal van het spel en wat je gaat doen. Dit wordt gevolgd door dubbele pagina's van de componenten en de set up. Alles is heel duidelijk gelabeld en het is gemakkelijk te volgen.
Ik weet het, het klinkt stom, maar veel spelregels hebben het mis. Er waren een paar plekken waar dingen leken alsof ze niet goed vertaald waren. Soms stond informatie niet waar ik dacht dat het zou staan. Maar deze voorvallen waren zeldzaam.
Over het algemeen zijn de regels geweldig. Er zijn veel visuele verwijzingen, kopjes en labels om je te helpen snel te vinden wat je zoekt en je door je eerste spel te leiden.
Opzetten
De opzet is ook vrij eenvoudig voor een middelzwaar/zwaar spel. Het meest ingewikkelde is het scheiden van alle verschillende lopers. Als je een paar doorzichtige zakjes bij de hand hebt, kun je dat in een mum van tijd oplossen.
Verdeel de 3 tijdperkdecks, plaats markeerstenen op de score- en tijdperksporen en vul het bord met Specialisten en je bent klaar om de spelers op te stellen.
Elke speler krijgt een kleine selectie grondstoffen, een startstad en een aantal Metrolois-tegels. Deze bieden bonussen als ze met je stad verbonden zijn. Je moet het gedeelte over de spelersvolgorde misschien meer dan eens lezen om het helder in je hoofd te krijgen, maar het is eigenlijk vrij eenvoudig en een geweldige functie voor het levelen en het verkrijgen van extra punten of grondstoffen.
Gameplay
Waar moet je beginnen! Er is zoveel te doen in je eerste spel. Zoals altijd adviseer ik om gewoon dingen te gaan doen en te zien wat er gebeurt. Het kan een paar spellen duren voordat je het combineren van acties en het maximaliseren van kansen onder de knie hebt. Geloof me als ik zeg dat het de moeite waard is.
In wezen combineren spelers om beurten kaarten en actieslots op het bord om hun steden te bouwen en uit te breiden of grondstoffen of extra kaarten te krijgen. Als de kaart die je speelt overeenkomt met de kleur van de actieslot op het bord dat je hebt gekozen, profiteer je van de voordelen van zowel het slot als de kaart.
Er kunnen momenten zijn waarop je een goede kaart moet opofferen om een veld op het bord te gebruiken waarvoor je geen bijpassende gekleurde kaart hebt.
Het kan soms nogal beperkend aanvoelen, omdat productiefasen maar 3 keer voorkomen in het spel: aan het einde van elk tijdperk, en tijdperken zijn 3 of 4 ronden lang. Er zijn echter 2 zijden aan het bord, dus als je met meer spelers speelt, zijn er extra slots om grondstoffen uit te halen.
Als je het spel eenmaal onder de knie hebt, zul je merken dat er strategieën zijn om je stad tussen de productiefasen door te laten groeien en het meeste uit de productie te halen als die er is. Maar als je hoopt tonnen aan spullen te vergaren en de grootste stad te bouwen die de oceaan ooit heeft gezien, zul je in het begin misschien een beetje teleurgesteld zijn.
Er is niet veel spelersinteractie in Underwater Cities, wat voor mij persoonlijk prima is. Er zijn zoveel beslissingen te nemen op je eigen spelersbord, dat ik het veel te veel zou vinden om rekening te moeten houden met wat alle anderen aan het doen waren - afgezien van de vraag of ze net dat vakje op het bord hebben ingenomen waar je je oog op had laten vallen voor je volgende beurt!
De spelers
Het feit dat er niet veel spelersinteractie is, maakt dit een perfecte kandidaat voor solospel. Ik heb het nog maar één keer in mijn eentje gespeeld, maar ik heb er enorm van genoten. Het is verfrissend om je geen zorgen te hoeven maken over je analyseverlamming - want die zal er veel zijn als je Underwater Cities speelt.
De 'tegenstander' beweegt en bezet elke ronde velden van rechts naar links. Dit betekent dat je kunt plannen en strategieën kunt opstellen rond de slots waarvan je weet dat ze niet beschikbaar zullen zijn.
Naast een dubbelzijdig speelbord krijg je ook een dubbelzijdig spelersbord. Je gebruikt de meer geavanceerde kant in een solospel, en het is erg leuk. Het geeft spelers toeslagen voor sommige velden en productievermenigvuldigers voor andere; het zal dus soms duurder zijn om te bouwen, maar je krijgt geweldige productiebonussen als je dat doet.
Elk spelersbord is ook aan beide kanten uniek, dus er is veel herspeelbaarheid met de verschillende combinaties die je op je spelersbord kunt krijgen en de metropooltegels die je krijgt.
Er zijn ook veel kaarten. Je zult ze waarschijnlijk niet allemaal in één spel gebruiken, en ook niet alle speciale kaarten. Dit betekent echter dat er elke keer dat je speelt genoeg verrassingen in zitten.
Uiterlijk en gevoel
Ik denk dat je al wel kunt raden dat ik het artwork van dit spel een dikke duim omhoog geef. De grondstoffenfiches zijn een beetje vreemd en de 3's zijn een beetje onhandig. Maar de gebouwen en tunnels zien er geweldig uit als ze vorm beginnen te krijgen op je bord.
De doos is mooi en de kaarten zijn geweldig. Aan de andere kant was ik een beetje teleurgesteld dat de "paarse" steden eigenlijk meer rood dan paars zijn. Niet omdat het verwarrend was, gewoon omdat ik van paars hou!
De spelersborden zijn eigenlijk gewoon van papier, wat ook een beetje teleurstellend was. Je krijgt wel veel tokens en onderdelen in de doos, plus het niveau van de gameplay is erg goed.
Eindoordeel
Underwater Cities is een solide spel waar ik elke keer dat ik het oppik meer plezier aan beleef. Er zijn zoveel opties en strategieën die je kunt volgen. Het is jammer dat het maar voor 4 spelers is, maar eigenlijk denk ik dat 4 of meer spelers een moeilijk spel is. Het aantal slots is beperkt en als er meer mensen om dezelfde plekken strijden, wordt het spel nog beperkter.
Over het geheel genomen is de kwaliteit en waar voor je geld een beetje hit and miss. De spelersborden zullen vrij snel verslechteren zonder zorgvuldige behandeling, er is geen inlegvel en niet genoeg zakjes. Maar de doos heeft een geweldige opgerolde textuur als je hem oppakt en de rest van de onderdelen zijn geweldig. Ik denk dat ik de spelersborden en het ontbreken van een inlegvel om deze reden vergeef, en omdat het zo'nhoe dan ook een goed spel om te spelen.