Edin Boro
Toen ik eind 2019 besloot dat ik graag over bordspellen wilde gaan schrijven, stuurde ik een klein proefstukje in voor Zatu. Dat stukje was een korte recensie van Great Western Trail; een uitstekend deckbuilding rondell spel van Alexander Pfister. Het was een spel dat regelmatig op mijn tafel lag en nooit ver uit mijn gedachten was. Meer recentelijk werd bekend dat niet alleen het spelDe originele versie krijgt een nieuwe tweede editie met herzien artwork, maar het wordt uitgebreid tot een trilogie. Beginnend in de VS, zuidwaarts naar Great Western Trail Argentinië en uiteindelijk eindigend in Nieuw-Zeeland.
Grijp de stier bij de hoorns
Alle drie de spellen zouden dezelfde kernmechanismen moeten hebben, maar met een paar mooie accenten om ze van elkaar te onderscheiden. Als grote fan van het origineel greep ik de kans om een nieuwe reimagination van een van mijn favoriete spellen te spelen met beide handen aan. Maar is het gewoon meer van hetzelfde of is er iets speciaals dat het spel naar een hoger niveau tilt.
De basis van Great Western Trail is dat je een cowboy of rancher bent. Je probeert de beste kudde vee samen te stellen die je ooit hebt gezien om ze op de markt te verkopen. Dit doe je door aan de ene kant van het bord te beginnen en je een weg te banen naar het uiteindelijke marktveld. Onderweg kun je stoppen bij verschillende gebouwen waarmee je je kudde kunt aanpassen, werknemers kunt inhuren of zelfs nieuwe gebouwen kunt bouwen.nieuwe plekken toevoegen om onderweg te stoppen.
Wanneer je de bestemming bereikt, Buenos Ares in het Argentijnse spel, verkoop je je vee. Hoe meer het waard is, hoe meer opties je hebt om het naar een andere bestemming te sturen, waarbij de duurste bestemmingen meestal de grootste beloningen bieden. Elke keer dat je het bord rondloopt, krijg je de kans om nieuwe vaardigheden op je bord te ontdekken, waardoor je bestaande acties kunt versterken of iets nieuws kunt ontgrendelen.volledig.
Alles wat ik hier heb uitgelegd, geldt voor beide games die tot nu toe zijn uitgebracht. Nu ga ik verder met wat Great Western Trail Argentina uniek maakt.
De meest directe verandering is dat er nu 4 soorten arbeiders zijn die je kunt inhuren. Je hebt nog steeds dezelfde cowboys, bouwvakkers en treinmachinisten, maar daar komen nu boeren bij. Boeren worden niet op dezelfde manier ingehuurd van de banenmarkt als de andere arbeiders. In plaats daarvan worden ze op het land geplaatst waar je ze kunt helpen met het bewerken van hun velden.
Vooruit ploegen
Elke boer heeft een bepaalde hoeveelheid hulp nodig om hem in dienst te kunnen nemen. Jij zorgt voor die hulp, je laat hem jouw vee lenen. Elke koe heeft een bepaalde hoeveelheid landbouwvaardigheid die kan worden gebruikt om de boer te helpen. Speel genoeg koeien en je krijgt de keuze om die boer in dienst te nemen en hem in je spelersbord te zetten. Er zit echter een addertje onder het gras. Door je vee te gebruiken zullen sommige van hen moe worden. Dit isvertegenwoordigd door vermoeide koeienkaarten aan je stapel toe te voegen, die de boel verstoppen en negatieve punten waard zijn als je er aan het einde van het spel niet in slaagt om ze kwijt te raken. Sommige van je arbeiders kunnen hier ook bij helpen, hoewel je wel een premie moet betalen voor deze hulpkrachten.
Elk van je werknemerstypes geeft je iets wat je wilt. Meer cowboys geven je betere deals bij het kopen van nieuw vee. Bouwers geven je de mogelijkheid om de betere gebouwtypes te bouwen. Spoorwegingenieurs geven je de mogelijkheid om je trein verder over het spoor te laten rijden. Boeren geven je graan. En dat klinkt misschien een beetje saai en ondermaats, maar je zult uiteindelijk geobsedeerd raken door het proberen om zoveel mogelijk graan te verzamelen als je maar kunt.kan.
De reden daarvoor is in Buenos Ares. Deze keer zet je je vee niet op je trein, maar laad je ze op schepen. En vanwege de langere transporttijd moet je je vee graan te eten geven. Dus nu telt niet alleen de waarde van je kudde, maar ook de hoeveelheid graan die je kunt verzamelen. Het andere waar je graan voor nodig hebt, gebeurt wanneer die schepen bij hunEenmaal aangemeerd kun je je spelersschijf van het schip nemen en deze in de haven plaatsen van de stad waar je bent aangekomen.
Dit is over het algemeen wat punten waard, maar elke keer als je in Buenos Ares aankomt, krijg je de optie om een van die schijven in een stadshaven te pakken en naar de stad zelf te verplaatsen. Met deze ruimtes kun je punten of geld, of allebei claimen! En het is wie het eerst komt, het eerst maalt, dus het is van cruciaal belang om je schijven vroeg in de haven te krijgen. Doe er te lang over en de beste plekken zijn misschien al lang verdwenen.en laat jou achter met de restjes.
Vlot varen
De boten zelf vertrekken op drie punten in het spel. Dit wordt bepaald door het moment waarop arbeiders op de markt worden gebracht om te worden ingehuurd. Als je een van deze mijlpalen bereikt, vertrekken er schepen van een bepaalde kleur. In de regel geldt: hoe duurder het is om aan boord van een schip te gaan, hoe beter de stad waar het aanmeert. Als je al vroeg aandringt op die betere boten, kun je soms vrij spel krijgen om je schijven in de markt te plaatsen.stad van bestemming.
Met al deze bootzaken vragen mensen die bekend zijn met het originele spel zich waarschijnlijk af waar de trein hier voor dient. Nou, je kunt er nog steeds arbeiders mee op stations zetten en wat uitdagingen in het eindspel pakken om te scoren. Maar het belangrijkste is dat je de lus naar Buenos Ares kunt verkorten.
Er zijn verschillende aftakkingen in het pad dat je op je reis kunt nemen. Normaal gesproken is de ene route eenvoudiger, terwijl de andere route de route is waar de boeren staan. Deze boeren zijn nuttig, zoals ik heb uitgelegd, maar ze vertragen je wel. Dit is niet het geval als je de bestemming nadert. Op dat laatste stuk van de reis zijn er overal boeren en kun je geen alternatieve route nemen naarAls je je trein verder langs het spoor zet, zijn er verschillende punten waar je rancher aan boord kan springen en rechtstreeks naar Buenos Ares kan springen. Dit kan een groot deel van het bord overslaan en in een spel waar snelheid en efficiëntie het verschil kunnen maken, is dit een spelwisselaar.
Er is hier ook een solomodus die erg lijkt op de modus in de tweede editie van de originele Great Western Trail. Het loopt je een beetje in de weg en biedt een behoorlijke uitdaging zonder dat het een karwei is om het gedrag vol te houden. Het is leuk om te hebben, maar het is zeker niet de belangrijkste attractie.
Great Western Trail Argentina is een evolutie, geen revolutie. Als je alles zou kunnen terugbrengen tot gewoon mechanismen met wat gewoon karton en blokjes, zou je het spelen en zeggen: 'Dat is een Great Western Trail-spel'. De verschillen maken het echter wel echt af. Hoewel het merendeel van de beurten die je neemt bijna identiek zal zijn aan de beurten die je neemt in het origineel. De overwegingen die je zult makenHet gaat niet alleen om het maximaliseren van de waarde van je hand, je hebt die korrel ook nodig.
Dit moedigt je aan om de moeilijkere afslagen te nemen om die boeren te krijgen. Plannen om op de juiste schepen te zijn voordat ze vertrekken speelt ook een belangrijke rol. Het vooruit plannen. De vermoeide koeien, hoewel vervelend, veranderen het spel ook. Je zult er normaal gesproken één of twee hebben, maar je kunt ze kwijtraken. Geef je daar prioriteit aan of neem je gewoon de 2 overwinningspunten perkaart aan het einde van het spel?
Tot de koeien thuiskomen
Great Western Trail Argentina is absoluut ingewikkelder dan het origineel. Als zodanig zou ik deze waarschijnlijk niet aanraden aan iemand die gewoon een beetje nieuwsgierig is naar het spel. Ga in plaats daarvan voor het origineel. Als je ervan geniet, is de Rails to the North-uitbreiding ook uitstekend en voegt een beetje extra crunch toe. Als je een grote Alexander Pfister-fan bent en nog niet een van deze hebt geprobeerd, ga dan voorArgentinië. Het is het betere spel van de twee en de extra stukken in het spel laten het systeem echt tot leven komen. Vermoeide koeien zijn vervelend, maar het is een geweldig mechanisme en laat je echt streven naar die efficiëntie.
Maar als je het origineel al hebt, wat dan? Als je gewoon iets kleins wilt om de boel te mixen, zou ik eerlijk gezegd waarschijnlijk eerst voor Rails to the North kiezen. Het toegevoegde aftakkingsbord is een goede proxy voor de verre havens in Argentinië. Als je echter de volledige ervaring wilt, kun je Argentina absoluut naast het origineel op je plank zetten. Het zijn allebei uitstekende spellen die het volgende hebbengenoeg verschillen om de ruimte voor beide te rechtvaardigen.