Edin Boro
Begin je avontuur aan Sword Coast. Begin een avontuur vol wapens, spreuken, magische voorwerpen en monsters om af te slachten.
Dragonfire speelt zich af in de wereld van Dungeons and Dragons en is een coöperatief kaartspel voor 2-6 spelers met legacy-elementen. Dragonfire is ontworpen door Randal N. Bills, Dylan Birtolo, Loren Coleman, Talon Coleman, Mike Elliot, Rob Heinsoo, Jim Lin, Gregory Marques, Sean McCarthy, Jay Schneider, Rob Watkins en wordt uitgegeven door Catalyst Game Labs. Het duurt 60-90 minuten.
Spelers kruipen in de huid van een gewoon ras, zoals een dwerg, elf, half-orc of mens, als geestelijke, schurk, vechter of tovenaar. Tijdens het spel spelen spelers kaarten uit voor vaardigheden en effecten en richten ze schade aan vijanden waarmee ze in gevecht zijn. Als je er niet in slaagt je vijanden te verslaan, richten ze weer schade aan jou. Als je minder dan drie kaarten in je hand hebt, worden er extra kaarten getrokken.dan kunnen extra kaarten worden gekocht op de markt.
Elke ronde is er een Dragonfire-kaart die een willekeurige gebeurtenis aan de ronde toevoegt. Een typisch spel wordt gespeeld over een aantal "scènes". Als een scène is voltooid, kunnen de spelers een korte rustpauze inlassen voordat ze naar de volgende scène gaan. Als alle scènes zijn voltooid, krijgen de spelers ervaring, die je kunt uitgeven om nieuwe vaardigheden (in de vorm van stickers) aan jouwhet spelersbord van het personage.
Dit levellen van je personage maakt je krachtiger voor de volgende missie.
Eerste gedachten
Dragonfire was een spel waar ik al een tijdje in geïnteresseerd was en besloot om uiteindelijk de sprong te wagen en het basisspel te kopen. Ik was geïnteresseerd in het levelen en de personage progressie, omdat het me deed denken aan old school videogames met missies, ervaring en sterker worden van spel tot spel. Heeft Dragonfire mijn verwachtingen waargemaakt? Lees verder om meer te weten te komen.
Kern van vier
Het kernconcept van het spel is het winnen van kaarten met verschillende gekleurde symbolen om de slechteriken te verslaan. Je moet elke slechterik een hoeveelheid algemene schade toebrengen (elke gekleurde schade) en specifieke gekleurde schade (die in een bepaalde volgorde moet worden toegediend). Het beginspel van een personage is meestal zo ingesteld dat het beter is in een van deze kleuren dan in andere. Dit is op zichzelf al een interessante manier om de slechteriken te verslaan.concept omdat je karakter uniek is en dat vind ik leuk.
Er is echter ook een probleem: je moet genoeg personages hebben om de meeste (zo niet alle) kleuren te dekken. De variant voor twee spelers doet dat niet genoeg en ik denk dat dit beter is bij de hogere spelersaantallen (4 spelers). Dragonfire is erg uitdagend voor twee spelers.
Alleen gaan
Aangezien Dragonfire een coöpspel is, kun je het technisch gezien ook solo spelen. Twee personages zijn te doen, maar het besturen van vier personages is erg veel om bij te houden. De aanpassingen aan de decks in een spel met twee "personages" zorgen niet voor genoeg balans in het spel. Het besturen van twee personages maakt het spel duivels moeilijk en het besturen van vier personages wordt een slopende bezigheid. Dit is erg jammer. Ik had hoge verwachtingen van Dragonfire en ik vind veel dingen leuk.Als je echter een groep hebt die van D&D houdt of van een uitdaging, kan dit een geweldig spel zijn voor die situatie.
De schade achterhalen
Het aanvallen is een interessante puzzel die je moet uitwerken en doordenken. Je moet de kaarten in de juiste volgorde uitspelen en soms is het beter om schade uit te delen aan een personage dat niet met jou bezig is, zodat de andere speler hem tijdens zijn beurt kan uitschakelen. Je kunt een aantal goede synergieën en combo's krijgen met het kaartspel, wat ik erg leuk vind.
Slijp je een weg omhoog
Het spel heeft een element van "grind" en dat vind ik niet erg. In feite is dit iets wat ik leuk vind in videogames en ik zie het potentieel ook in Dragonfire. Blijf bij een personage, speel een paar wedstrijden, doe wat ervaring op en word beter. Sommige van de echt krachtige vaardigheden zijn erg duur en vereisen veel speelbeurten om vrij te spelen. In principe is dit geen slechte zaak omdat het je het volgende geeftGeef je een kleine hoeveelheid ervaring uit om een kleine vaardigheid te krijgen of spaar je voor die grote prijs?
Er is ook een cool locatiemechanisme. Op een bepaald moment in het spel kan je groep worden opgesplitst en zich op twee verschillende locaties bevinden. Dit werkt thematisch goed omdat je elkaar niet kunt helpen als je je op verschillende locaties bevindt. Ik vind dit geweldig. Het is allemaal logisch en werkt goed. Deze locaties hebben schade nodig om ze te overwinnen, net als een monster.
Er zijn nog veel meer coole dingen in Dragonfire die ik nog niet in detail heb besproken, zoals het verdelen van geld, de marktkaarten, magische voorwerpen, levelling up en de duurzaamheid van de stickers, hoe de scenario's zijn opgezet. Er zit heel veel in dit spel.
Tot ziens.
Uiteindelijk is Dragonfire geen spel voor mij. Ik zie het geweldige ontwerp in het spel en het doet me verdriet om het te zien gaan. Ik wist bij aanvang dat mijn belangrijkste spelpartner dit spel niet leuk zou vinden en ik was van plan om het voornamelijk alleen te spelen. Het besturen van twee personages is te doen, maar is erg moeilijk en ik denk niet dat de deck tweaks genoeg zijn. Het besturen van vier personages (wat ik voor een groot deel van het spel deed) is niet genoeg.games) was voor mij te lastig.
Ik zou willen dat er andere manieren waren om het spel aan te passen aan het aantal spelers. Hoe moeilijk het ook was om dit spel te laten gaan, uiteindelijk moest het mijn collectie verlaten. Twee spelers die twee personages besturen zou te doen zijn, dus als je wat D&D-actie wilt, iets met legacy-elementen om echt je tanden in te zetten en doorheen te malen, dan is Dragonfire misschien geweldig voor jou. Het is een leuk spel; de legacyDe elementen werken goed en zijn interessant, de scenario's zijn gevarieerd en het spel biedt uitdaging.