Edin Boro
Brass Lancashire, voorheen gepubliceerd als "Brass", is het economische tafelspel dat al enige tijd het onderwerp is van vele gameforums en de verkooplijsten aanvoert dankzij het nieuwe, vernieuwde uiterlijk en de gladgestreken onvolkomenheden in de gameplay. Brass Lancashire, het zusje van Brass Birmingham, speelt zich zoals de naam al doet vermoeden af in Lancashire Engeland tijdens de industriële revolutie van de 18e eeuw, en hetmaakt alle hype en hoge beoordelingen zeker waar.
De personages worden vertegenwoordigd door echte, beroemde ondernemers, zowel mannen als vrouwen, die de technologische en technische vooruitgang van 1770 tot 1870 teweegbrachten, en ik vind het geweldig dat er aan het begin van het spelregelboek een kort historisch hoofdstuk is gewijd aan elk van de acht personages.
Het spelregelboek zelf is gemakkelijk te volgen met duidelijk gedefinieerde regels, onderverdeeld in hapklare brokken. Het bevat ook handige tips en een variantgedeelte op de achterpagina om de spelers te helpen het meeste uit het spel te halen.
Gameplay
Brass Lancashire valt in de categorie zware euro's, omdat het een economisch strategiespel is met een behoorlijke complexiteit en verschillende mechanismen. Dat wil niet zeggen dat het spelers moet afschrikken die liever minder dicht op elkaar spelen, de eigenlijke gameplay zelf is gemakkelijk te volgen en omdat het over twee tijdperken wordt gespeeld, kun je in twee helften spelen, waarbij je een pauze neemt na het scoren van het kanaaltijdperk.
Elke speler begint met dezelfde hoeveelheid valuta, een speelfiguur en een spelersbord met verschillende tegels die de verschillende industrieën voorstellen. Daarnaast zijn er netwerkkoppelingstegels die dubbelzijdig zijn; kanaalboten voor het kanaaltijdperk en stoomtreinen voor... je raadt het al, het spoorwegtijdperk.
Elke speler heeft ook een hand kaarten, en het spel speelt zich af in de loop van verschillende rondes bestaande uit 2 acties per speler, het uitspelen van kaarten in de hand. De beurtvolgorde wordt bepaald door wie elke ronde het meeste geld uitgeeft, en de spelers blijven elke ronde kaarten trekken en inkomsten ontvangen, die vervolgens worden gebruikt om te investeren in ofwel bouwen, netwerken of ontwikkeling. Als alternatief kunnen spelers verkopen ofneem een lening om meer kapitaal te krijgen, verkoop levert ook overwinningspunten op.
Handmanagement
Er zit een sterk handbeheerelement in het spel, maar het is geen deckbuildingmechanisme - kaarten zijn de belangrijkste noemer in wat spelers kunnen doen en waar, maar het echte doel van het spel is het plaatsen van tegels om zoveel mogelijk overwinningspunten te behalen. Spelers moeten hun industrieën bouwen of ontwikkelen om vooruitgang te boeken met punten, grondstoffen en inkomen en om de acties te verbeteren.die beschikbaar zijn in toekomstige beurten.
Tijdens het kanaaltijdperk krijgen de spelers nieuwe kaarten van de stapel en spelen ze met hun hand totdat hun hand uiteindelijk op is. De naderende eindronden worden aangegeven door het verschijnen van Stephenson's Rocket, wat betekent dat het tijdperk van de stoomtechnologie is begonnen en het spoorwegtijdperk aanbreekt.
Nadat de waardering van het kanaaltijdperk is voltooid, worden de vroege leveltegels en alle netwerken van het bord verwijderd en begint het nieuwe tijdperk op dezelfde manier als voorheen. Alle spelers proberen nu hun netwerk te herbouwen of uit te breiden en dat laatste zetje te geven om zoveel mogelijk overwinningspunten te verdienen.
Deze keer symboliseert Nathan Rothschild dat het einde van het spoorwegtijdperk nadert en spelers zullen racen om zo veel mogelijk spoorwegnetwerken aan te sluiten en zo veel mogelijk van hun industrieën te verkopen om zo veel mogelijk VP's te verdienen in het eindspel.
Kunstwerk & Onderdelen
De portretten van de personages en de industriekaarten zijn meesterlijk geïllustreerd en weerspiegelen de neoklassieke stijl van het artwork in dit tijdperk. De borden, locatiekaarten en tegels weerspiegelen het simplistische, lineaire ontwerp en de gedempte kleuren die het industriële tijdperk kenmerken.
Het is donker, stemmig en ziet er bijna smoggy uit, wat een echt gevoel van sfeer geeft, en de omslag van de doos zou niet misstaan in een sierlijke lijst aan de muur van een statig huis. Hoewel kunst erg subjectief is, valt niet te ontkennen dat Brass Lancashire een geweldig uitziend spel is dat de aandacht trekt van zelfs de moeilijkste bordspelcriticus. De aandacht voor detail is ongelooflijk, zelfs tot aan dekaartmunt, die kleur en toon gebruikt om oude en nieuwe munten te doen lijken.
Ik zou zeker aanraden om de kaarten in een hoesje te doen, omdat ze een belangrijk element van het spel zijn en alle kaarten in beide tijdperken worden gespeeld. Er moeten veel tegels op de spelersborden worden gestapeld en door het sorteren van verschillende onderdelen duurt het opzetten iets langer dan bij sommige andere eurospellen, maar het is zeker de moeite waard.
Laatste gedachten
Brass Lancashire heeft zijn plaats in de topranglijst van euro-stijl strategiespellen zeker verdiend. Het vereist tactisch denken, niet alleen bij het ontwikkelen van je eigen industrieën en netwerkverbindingen op het bord, maar het vereist ook dat je de strategieën van je tegenstanders in de gaten houdt.
De complexiteit zit hem in het jongleren hoe en wanneer je gebieden of de productie van grondstoffen kunt monopoliseren voor je eigen gewin, maar ook om te voldoen aan de eisen van je tegenstanders en de buitenlandse markt voor het omwisselen van tegels en inkomsten, wat een spannende dimensie toevoegt aan het spel. Bovendien voegen de twee acties per speler, per ronde spanning toe aan de ontwikkeling van je infrastructuur.
Spelers kunnen met elkaar concurreren om dezelfde gebieden en netwerkverbindingen, dus alles wat je van plan bent te doen voor je volgende beurt kan wel eens veranderd zijn tegen de tijd dat het weer bij je terugkomt.
Uiteindelijk zijn het de overwinningspunten die bepalen wie er wint, niet het inkomen, maar het ontwikkelen van die winnende infrastructuur kan alleen worden bereikt door genoeg geld te verdienen of te lenen om te kunnen investeren, dus het is echt een balans tussen winst op de korte termijn en winst op de lange termijn. In elk geval kun je pas bij het scoren van het eindspel ontdekken hoe succesvol je als ondernemer bent geweest.
Wat betreft herspeelbaarheid, omdat Brass Lancashire een spel is van tactische beslissingen, beïnvloed door de constant veranderende strategieën, maakt het niet uit dat de mechanica van het spel altijd hetzelfde is.
Hoe je de kaarten speelt die je gedeeld krijgt en met wie je betaalt, zal het spel elke keer weer veranderen. Elke speler heeft het potentieel om je geplande manoeuvres te helpen of te dwarsbomen en het is een spel dat beter wordt naarmate je meer speelt en naarmate je slimmere keuzes maakt.