• Rustling Leaves - FavouriteFoe
• Libertalia: Winden van Galecrest - Luke Pickles
• Ethnos - Seb Hawden
• Blitzkrieg: de Tweede Wereldoorlog in 20 minuten - John Hunt
• Caesar, grijp Rome in 20 minuten - Craig Smith

We zijn weer terug om een bordspelontwerper te bespreken. Deze keer kijken we naar iemand die verrassend moeilijk te onderzoeken is. Paolo Mori is een goede ontwerper, die een aantal hele slimme spellen tot leven heeft gebracht. Hij houdt er niet van om zich te richten op één bepaald mechanisme of thema, wat betekent dat zijn ideeën heel gevarieerd zijn. En dat is eigenlijk wat we vandaag hebben - we hebben de seizoenen. WeWe hebben piraten. We hebben Romeinen. Tijd om erin te duiken en te zien waar het ons brengt!

Rustling Leaves - FavouriteFoe

Paolo Mori heeft een aantal briljante spellen ontworpen. Als ik zijn naam op een grote doos als Libertalia Winds of Galecrest zie staan, weet ik dat het een geweldige ervaring gaat worden. Maar hij verschijnt ook stiekem op kleine dozen. En een nogal ondergrondse (of moet dat bosgrond zijn?!) hit is Rustling Leaves uitgegeven door KOSMOS.

Rustling Leaves is een snel, rustig rol- en schrijfspel van het solitaire type voor meerdere spelers. De regels zijn eenvoudig, of je het nu alleen speelt of met meerdere spelers. En net als een frisse herfstochtend heeft Rustling Leaves een laagje pus-your-luck, ruimtelijke knapperigheid.

In de doos zit een enorme stapel scorebladen, want het zijn eigenlijk 4 spellen in 1, voor de lente, zomer, herfst en winter. Elk seizoen is zijn eigen ruimtelijke puzzel met unieke scoringsdoelen, dus vanaf het begin een echte kraker!

Met behulp van twee aangepaste dobbelstenen tekenen spelers tegelijkertijd een omheining op hun blad die overeenkomt met de afmetingen op de dobbelsteenvlakken (bijv. 2 x 3 of 1 x 4). Het slimme Mori-accent is dat je slechts één icoontype kunt scoren in de omheining die je tekent. En omdat elk icoon specifieke regels heeft over wanneer en hoe het punten voor je oplevert, zal elke beslissing je aan het denken zetten. Sommige zijn onafhankelijk,terwijl anderen medeschepsels of eigenschappen nodig hebben (of moeten vermijden!) om te scoren!

Naarmate je speelblad voller wordt, worden je mogelijkheden beperkter. Je kunt een bepaalde dobbelsteen één keer per spel manipuleren. Maar als je niet kunt of niet een bepaalde bijlage wilt trekken, krijg je -3 punten! Een heel leuke bijkomstigheid is dat je zelf kunt beslissen wanneer je wilt stoppen met spelen. Als de risico's te groot worden, kun je gewoon op de bank zetten wat je hebt en wachten tot de eindtelling om te zien hoe je het hebt gedaan.Je kunt niets meer toevoegen voor meer punten, maar je loopt ook niet het risico om punten te verliezen. Het spel is afgelopen als iedereen gepast heeft of geen behuizingen meer kan tekenen.

Rustling Leaves is een kleine, bevredigende Paolo Mori-spelsessie die ik met plezier op elk moment van de dag of het jaar zou spelen!

Libertalia: Winden van Galecrest - Luke Pickles

Zoals FavouriteFoe al eerder liet doorschemeren, is Paolo Mori dol op een groot spel en ik heb gekozen voor een van zijn grootste... min of meer. De originele Libertalia was namelijk een groot succes, maar het is al een paar jaar niet meer gedrukt. Gelukkig heeft Jamey Stegmaier van Stonemaier Games contact opgenomen met Paolo en het spel nieuw leven ingeblazen met Libertalia: Winds of Galecrest, de tweede editie die eerder dit jaar is uitgebracht. En wat voor eenEerlijk gezegd is het uitstekend.

Elke speler gebruikt zijn deck hemelpiraten om zoveel mogelijk buit te verzamelen. Alle spelers beginnen met dezelfde hand kaarten en kiezen er één per ronde. Iedereen onthult de kaarten en vervolgens worden de personages gerangschikt volgens hun rang. Beginnend met de laagst gerangschikte activeert iedereen zijn dagkracht, als hij die heeft. In de schemerfase pak je buitfiches, te beginnen met de hoogst gerangschikte.Rangschik je personage en breng je personage terug naar je schip. Dan worden nachtelijke krachten geactiveerd enzovoort.

Het spel speelt ongeveer hetzelfde als het origineel, maar er zijn zoveel veranderingen in de kwaliteit van leven en kleine aanpassingen in de gameplay die zoveel herspeelbaarheid hebben toegevoegd. Het artwork is veel helderder, de schattegels zijn dikke tegels in Azul-stijl in plaats van karton, er zijn meer personages en een reputatiespoor om banden op te lossen. Het spel was erg leuk als het origineel, maar nu maken de veranderingen het veel leuker dan het origineel.Uitstekend spul! Ik heb hier wat uitgebreidere gedachten als je meer wilt horen!

Ethnos - Seb Hawden

Ik zal je meteen vertellen dat ik Ethnos geweldig vind - Paolo Mori heeft je niet teleurgesteld. Maar ik denk dat het hoog op mijn lijstje staat voor een grafische opknapbeurt. Toen ik erover hoorde, werd me verteld hoe geweldig, snel en lonend het is, maar ook hoe lelijk het is om naar te kijken. Tjonge, ze maakten geen grapje! Ik ben gewend geraakt aan de generieke kunst en het zeer saaie bord, maar ik kan me voorstellen dat het veel mensen afschrikt.Als je voorbij deze kleine minpuntjes kunt kijken, word je beloond met een leuk spel met verzamel- en gebiedscontrole met variabele opstellings- en scoringscondities.

Het bord bestaat uit een landkaart en in elk van de drie ronden van het spel plaats je een van je markeerstenen op een wijk naar keuze om te proberen die zoete, zoete controlepunten te winnen! In elk spel zijn de punten die elke regio oplevert willekeurig, waardoor elk spel net iets anders is. Maar hoe plaats je markeerstenen op deze saaie kaart? Door sets van op fantasie gebaseerde wezens te spelen natuurlijk!

Aan het begin van het spel kies je willekeurig met welke vreemde en griezelige wezens je gaat spelen. Dit draagt weer bij aan de herspeelbaarheid van Ethnos, maar ook aan de tactiek die je kunt gebruiken om het spel te winnen. De Orcs worden bijvoorbeeld geleverd met een soort bingokaart en je probeert alle verschillende kleuren te verzamelen voor een hoger puntenaantal. Bij sommige rassen kun je extra fiches op de kaart zetten.Met punten die worden toegekend voor grotere verzamelingen van wezens die worden gespeeld en uit andere kleine hoeken van Ethnos wordt het allemaal iets heel anders dan alles in mijn verzameling.

Met zeer snelle beurten, waarbij je ofwel een set kaarten uitspeelt of een nieuwe kaart pakt, veel beslissingen en zeer weinig onderbrekingen, is Ethnos een spel waar mijn familie en ik echt van genieten. Het ziet er misschien niet geweldig uit, maar wat je ervoor terugkrijgt is een zeer herspeelbaar, onderhoudend spel dat zeer weinig ruimte op tafel in beslag neemt en zeer weinig tijd in beslag neemt.

Blitzkrieg: de Tweede Wereldoorlog in 20 minuten - John Hunt

Blitzkrieg doet precies wat er op de doos staat en laat de Tweede Wereldoorlog op briljante wijze zien in ongeveer 20 minuten!

Zowel de Geallieerden als de As hebben identieke zakjes met fiches en zullen er drie trekken om achter hun scherm te plaatsen. Voor het grootste deel tonen ze tanks, vliegtuigen en schepen en een waarde van meestal 1-3. Als je gaat kies je een van de drie om te spelen in een vrij veld in de open campagne van een van de oorlogstheaters, zoals Oost-Europa of Noord-Afrika. Het getal geeft het aantal velden weer dat je de schuifregelaar verplaatstAls je het laatste vakje van een campagne vult, krijgt degene die op de slider wint de VP die voor de campagne staat en wordt de volgende campagne in het theater geopend. De eerste die 25 VP haalt, wint.

Klinkt eenvoudig en dat is het ook, maar er is wat extra pit die het des te interessanter maakt. Op veel van de velden waar je je fiches op legt, zie je pictogrammen die een van de vele onmiddellijke effecten teweegbrengen. Je kunt direct VP krijgen, of de schuifregelaar in dit of een ander theater in je voordeel verplaatsen. Je kunt een extra fiche trekken en je 'handgrootte' vergroten of een van de fiches van je tegenstander teruggeven.Of je voegt een uniek wetenschapsfiche toe aan je tas, zoals een superdraagster, spion, wetenschapper of kernbom! En er zijn er nog veel meer.

En mocht je ooit het einde van de slider bereiken in een theater voordat alle campagnes zijn afgelopen, dan activeer je direct een beslissende overwinning en claim je alle resterende VP terwijl je het theater direct sluit. Boem!

Paolo Mori heeft weer een blinker gemaakt met een slank, head-to-head gevecht voor 2 spelers dat slim en snel is en veel scherpe beslissingen biedt met eenvoudige regels. Blitzkrieg is een fantastisch spel.

Caesar, grijp Rome in 20 minuten - Craig Smith

Er is geen beter gevoel dan een spel dat gewoon voor je klikt. Caesar! (zo zal ik het spel vanaf nu noemen om tijd te besparen) is een spel met heel weinig regels, maar heel scherpe beslissingen.

In een spel voor twee spelers speelt een van jullie als Caesar, de ander als Pompeius. Als je aan de beurt bent, speel je een van de schijfjes van achter je scherm op een grens tussen twee provincies als deze het bijpassende symbool heeft. Zodra een gebied is afgesloten, krijgt degene die het afsluit de bonus. De persoon die de meeste invloed heeft in een provincie, krijgt er de controle over en plaatst een van zijn invloedsstenen inDe eerste persoon die al zijn invloedsstenen op de kaart heeft is de winnaar.

Soms is het beter om op korte termijn een provincie op te offeren omdat de voordelen van de bonussen op lange termijn nuttiger kunnen zijn. Er is ook het risico dat je tegenstander provincies aan elkaar ketent, wat betekent dat ze ook extra invloedstegels aan de grenzen toevoegen.

Ik leerde een van mijn vrienden Caesar! spelen op de UKGE eerder dit jaar, en ik ging van een comfortabele positie naar het verliezen van het spel. Momentum is heel, heel belangrijk in een spelletje Caesar!

Er is geen ontkomen aan het feit dat het niet een van de best uitziende Paolo Mori-spellen is, maar op een vreemde manier draagt dat bij aan de charme. Caesar! is alleen bedoeld om een tijdje op tafel te liggen, niet lang... tenzij je er verslaafd aan raakt om het keer op keer te spelen, zoals ik vaak doe!